Wiele osób pyta nas czy nałóg można pokonać, jakie efekty przynosi terapia. W tym poście postaramy się odpowiedzieć na Wasze pytania i rozwiać wasze wątpliwości.
Alkoholizm definiuje się jako choroba przewlekła (zaburzenie, które wyróżnia długotrwały przebieg, pozostawiający po sobie dysfunkcję lub wymagające specjalistycznego nadzoru, opieki czy rehabilitacji), której nie da się wyleczyć, ale z którą da się żyć i być w pełni trzeźwym. Jeżeli alkoholizm będzie właściwie leczony (terapia, spotkania AA, wsparcie rodzinny i przyjaciół, zmiana stylu życia, zdrowa dieta) i wszystkie wymienione wyżej czynniki zostaną spełnione, to w pełni utrzymamy naszą trzeźwość. Jeżeli jednak zostanie to zlekceważone lub zdecydujesz, że alkohol nie robi na Tobie „wrażenia” (osoby uzależnione powinny unikać wydarzeń, na których pojawia się alkohol), wszystko może wymknąć się spod kontroli i mogą wystąpić niekorzystne konsekwencje. Utrzymanie trzeźwości to bardzo ciężki i długi proces zmiany, jednak przy odpowiedniej motywacji może okazać się sukcesem w Twoim życiu.
Co w takim razie może dać terapia w ośrodkach uzależnień?
Wielu naszych pacjentów, którzy byli gotowi rzucić alkohol raz na zawsze, nie piją już kilka czy kilkadziesiąt lat. Dzięki terapiom, jakie odbywają się w naszym ośrodku (zarówno tym grupowym, jak i indywidualnym) otwierają im się oczy na lepsze jutro. Picie alkoholu przechodzi na dalszy plan. Zmieniają się ich priorytety i rozpoczyna się walka. Zarówno nasi pacjenci, jak i pacjenci innych ośrodków kontynuują pracę nad sobą poprzez uczęszczanie na bezpłatne spotkania AA czy grupy wsparcia w swojej okolicy. Można powiedzieć, że spotkanie z terapeutą raz na tydzień nic nie daje, a w rzeczywistości niesie ogromną pomoc podczas kryzysu osoby uzależnionej.
Jak zatem przekonać osobę uzależnioną, aby poszła na leczenie?
Osoby uzależnionej od alkoholu nie da się namówić na leczenie. Tak naprawdę, można jej tylko pomóc w podjęciu lepszej decyzji. Wiąże się to z długotrwałym procesem, zaczynając już od niekończących się rozmów (najlepiej prowadzić rozmowę, gdy osoba nie jest pod wpływem alkoholu lub kiedy ma kryzys, moment załamania), zarówno w otoczeniu rodzinnym, jak i poprzez kontakt z terapeutą, aż po przedstawienie wad (skutki) picia alkoholu czy konsekwencje ze względu na brak podjęcia próby leczenia. Osoby podające pomocną dłoń, powinny pokazać ogromną cierpliwość wobec osoby uzależnionej i przygotować się na to, że tę pomoc będzie odrzucać, twierdząc że nie widzą żadnego problemu.